My, lekarze, mamy najwięcej danych po temu, żeby uczynić człowieka szczęśliwym i do wykonywania swych powinności zdolnym.”
Jędrzej Śniadecki (1768 – 1838)
Prawa pacjenta
Załącznik do zarządzenia numer 109 z dnia 24 czerwca 2019 roku.
Podstawowe unormowania prawne wynikające z ustawy zasadniczej – Konstytucji Rzeczypospolitej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz. U. Numer 78, pozycja 483 z późniejszymi zmianami)
Każde prawo w określonych okolicznościach doznaje ograniczeń. Nie są to więc prawa bezwzględne – za wyjątkiem prawa do godności. Wszystkie ograniczenia wynikają z ustaw regulujących dane prawo i z reguły stanowią następstwo konieczności ochrony zdrowia i życia innych osób lub życia samego pacjenta.
Ze względu na znaczenie przepisów ustawy z dnia 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (tekst jednolity z 2019 r. poz. 1127 z późniejszymi zmianami), jej szeroki zakres a także zawarte w niej definicje oraz fakt, iż zebrano w jednej ustawie podstawowe uprawnienia osób zwracających się o udzielenie świadczeń zdrowotnych lub korzystających z tych świadczeń – wraz z ustawowymi ograniczeniami tych praw – udostępniamy jej treść w tak by poprzez zmiany redakcyjne nie wypaczyć znaczenia poszczególnych norm prawnych.
Uprawnienia pacjentów wynikające z innych przepisów prawa rangi ustawowej:
Pacjent ma prawo do:
Pacjenta ma prawo do:
USTAWA
z dnia 6 listopada 2008 r.
o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta
tekst jednolity Dz. U. z 2019 r. poz. 1127; zm.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1128.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. [Zakres ustawy]
Ustawa określa:
1)prawa pacjenta;
2)zasady udostępniania dokumentacji medycznej;
3)obowiązki podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych związane z prawami pacjenta;
4)tryb powoływania, odwoływania i kompetencje Rzecznika Praw Pacjenta;
5)postępowanie w sprawach praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów;
6)zasady i tryb ustalania odszkodowania i zadośćuczynienia w przypadku zdarzeń medycznych.
Art. 2. [Podmioty zobowiązane do przestrzegania praw pacjenta]
Przestrzeganie praw pacjenta określonych w ustawie jest obowiązkiem organów władzy publicznej właściwych w zakresie ochrony zdrowia, Narodowego Funduszu Zdrowia, podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych, osób wykonujących zawód medyczny oraz innych osób uczestniczących w udzielaniu świadczeń zdrowotnych.
Art. 3. [Definicje]
1)opiekun faktyczny – osobę sprawującą, bez obowiązku ustawowego, stałą opiekę nad pacjentem, który ze względu na wiek, stan zdrowia albo stan psychiczny opieki takiej wymaga;
2)osoba bliska – małżonka, krewnego do drugiego stopnia lub powinowatego do drugiego stopnia w linii prostej, przedstawiciela ustawowego, osobę pozostającą we wspólnym pożyciu lub osobę wskazaną przez pacjenta;
3)osoba wykonująca zawód medyczny – osobę wykonującą zawód medyczny, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 2190 i 2219 oraz z 2019 r. poz. 492 i 730);
4)pacjent – osobę zwracającą się o udzielenie świadczeń zdrowotnych lub korzystającą ze świadczeń zdrowotnych udzielanych przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych lub osobę wykonującą zawód medyczny;
5)podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych – podmiot wykonujący działalność leczniczą, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;
6)świadczenie zdrowotne – świadczenie zdrowotne, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;
7)(uchylony);
8)wyciąg – skrótowy dokument zawierający wybrane informacje lub dane z całości dokumentacji medycznej;
9)odpis – dokument wytworzony przez przepisanie tekstu z oryginału dokumentacji medycznej z wiernym zachowaniem zgodności co do treści z oryginałem;
10)kopia – dokument wytworzony przez odwzorowanie oryginału dokumentacji medycznej, w formie kserokopii albo odwzorowania cyfrowego (skanu).
Art. 4. [Zadośćuczynienie pieniężne; suma pieniężna na cel społeczny]
1)przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne;
2)informacji o rodzaju i zakresie świadczeń zdrowotnych udzielanych przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych;
3)dostępu do dokumentacji medycznej dotyczącej jego stanu zdrowia;
4)zgłaszania działań niepożądanych produktów leczniczych.
Art. 5. [Ograniczenie korzystania z praw pacjenta]
Kierownik podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych lub upoważniony przez niego lekarz może ograniczyć korzystanie z praw pacjenta w przypadku wystąpienia zagrożenia epidemicznego lub ze względu na bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów, a w przypadku praw, o których mowa w art. 33 ust. 1, także ze względu na możliwości organizacyjne podmiotu.
Rozdział 2
Prawo pacjenta do świadczeń zdrowotnych
Art. 6. [Zakres prawa do świadczeń zdrowotnych]
1)lekarz zasięgnął opinii innego lekarza lub zwołał konsylium lekarskie;
2)pielęgniarka (położna) zasięgnęła opinii innej pielęgniarki (położnej).
Art. 7. [Prawo do natychmiastowego udzielenia świadczenia zdrowotnego; prawo do uzyskania świadczeń zdrowotnych związanych z porodem]
Art. 8. [Zasady udzielania świadczeń zdrowotnych]
Pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych w warunkach odpowiadających określonym w odrębnych przepisach wymaganiom fachowym i sanitarnym. Przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych osoby wykonujące zawód medyczny kierują się zasadami etyki zawodowej określonymi przez właściwe samorządy zawodów medycznych.
Rozdział 3
Prawo pacjenta do informacji
Art. 9. [Zakres prawa do informacji]
Art. 10. [Prawo do dostatecznie wczesnej informacji o zamiarze odstąpienia od leczenia]
W przypadku, o którym mowa w art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, pacjent, jego przedstawiciel ustawowy lub opiekun faktyczny mają prawo do dostatecznie wczesnej informacji o zamiarze odstąpienia przez lekarza od leczenia pacjenta i wskazania przez tego lekarza możliwości uzyskania świadczenia zdrowotnego u innego lekarza lub podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych.
Art. 11. [Prawo do informacji o prawach pacjenta]
Art. 12. [Prawo do informacji o rodzaju i zakresie udzielanych świadczeń zdrowotnych]
Pacjent ma prawo do informacji o rodzaju i zakresie świadczeń zdrowotnych udzielanych przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych, w tym o profilaktycznych programach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych, realizowanych przez ten podmiot. Przepisy art. 11 ust. 1 zdanie drugie i ust. 3 stosuje się odpowiednio.
Rozdział 3a
Prawo do zgłaszania działań niepożądanych produktów leczniczych
Art. 12a. [Działanie niepożądane produktu leczniczego]
Pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy, lub opiekun faktyczny ma prawo zgłaszania osobom wykonującym zawód medyczny, Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych lub podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu działania niepożądanego produktu leczniczego zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 499 i 399).
Rozdział 4
Prawo pacjenta do tajemnicy informacji z nim związanych
Art. 13. [Zakres prawa do zachowania w tajemnicy informacji o pacjencie]
Pacjent ma prawo do zachowania w tajemnicy przez osoby wykonujące zawód medyczny, w tym udzielające mu świadczeń zdrowotnych, informacji z nim związanych, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu medycznego.
Art. 14. [Ograniczenie prawa do zachowania informacji w tajemnicy]
1)tak stanowią przepisy odrębnych ustaw;
2)zachowanie tajemnicy może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta lub innych osób;
3)pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy wyraża zgodę na ujawnienie tajemnicy;
4)zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji o pacjencie związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych innym osobom wykonującym zawód medyczny, uczestniczącym w udzielaniu tych świadczeń.
2a.Przepisu ust. 1 nie stosuje się także do postępowania przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, o której mowa w art. 67e ust. 1.
2b.W sytuacjach, o których mowa w ust. 2, ujawnienie tajemnicy może nastąpić wyłącznie w niezbędnym zakresie. W sytuacji, o której mowa w ust. 2 pkt 3, zakres ujawnienia tajemnicy może określić pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy.
1)w celu dochodzenia odszkodowania lub zadośćuczynienia, z tytułu śmierci pacjenta;
2)dla ochrony życia lub zdrowia osoby bliskiej.
1)interes uczestników postępowania;
2)rzeczywistą więź osoby bliskiej ze zmarłym pacjentem;
3)wolę zmarłego pacjenta;
4)okoliczności wyrażenia sprzeciwu.
Rozdział 5
Prawo pacjenta do wyrażenia zgody na udzielenie świadczeń zdrowotnych
Art. 15. [Zakres stosowania przepisów]
Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do wyrażenia zgody na udzielenie świadczeń zdrowotnych albo odmowy takiej zgody, jeżeli przepisy odrębnych ustaw nie stanowią inaczej.
Art. 16. [Prawo do wyrażenia zgody na udzielanie świadczeń zdrowotnych]
Pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody, po uzyskaniu informacji w zakresie określonym w art. 9.
Art. 17. [Przedmiot zgody; forma zgody lub sprzeciwu; uprawnienia osób małoletnich, ubezwłasnowolnionych, upośledzonych]
Art. 18. [Wyrażenie zgody na zabieg operacyjny, metody leczenia lub diagnostykę stwarzające podwyższone ryzyko]
1a. W przypadku wyrażenia zgody na zabieg operacyjny albo zastosowanie metody leczenia lub diagnostyki stwarzających podwyższone ryzyko dla pacjenta za pośrednictwem Internetowego Konta Pacjenta, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2019 r. poz. 408 i 730), wymagana jest forma dokumentowa.
Art. 19. [Udzielanie świadczeń zdrowotnych pomimo sprzeciwu pacjenta]
Zasady przeprowadzenia badania lub udzielenia innych świadczeń zdrowotnych przez lekarza, ratownika medycznego oraz pielęgniarkę systemu pomimo braku zgody albo wobec zgłoszenia sprzeciwu, o których mowa w art. 17 i art. 18, określają odpowiednio przepisy art. 33 i art. 34 ust. 6 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz art. 11 ust. 10a-10c ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2017 r. poz. 2195, z późniejszymi zmianami).
Rozdział 6
Prawo do poszanowania intymności i godności pacjenta
Art. 20. [Zakres prawa do poszanowania godności i intymności]
Art. 20a. [Prawo do leczenia bólu]
Art. 21. [Obecność osoby bliskiej przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych]
Art. 22.[Obowiązki osób wykonujących zawód medyczny]
Rozdział 7
Prawo pacjenta do dokumentacji medycznej
Art. 23. [Prawo do dostępu do dokumentacji medycznej]
Art. 24. [Sposób prowadzenia dokumentacji medycznej; przetwarzanie danych]
1)osoby wykonujące zawód medyczny;
2)inne osoby wykonujące czynności pomocnicze przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych, a także czynności związane z utrzymaniem systemu teleinformatycznego, w którym przetwarzana jest dokumentacja medyczna, i zapewnieniem bezpieczeństwa tego systemu, na podstawie upoważnienia administratora danych.
Art. 25. [Treść dokumentacji medycznej]
1)oznaczenie pacjenta, pozwalające na ustalenie jego tożsamości:
a)nazwisko i imię (imiona),
b)datę urodzenia,
c)oznaczenie płci,
d)adres miejsca zamieszkania,
e)numer PESEL, jeżeli został nadany, w przypadku noworodka – numer PESEL matki, a w przypadku osób, które nie mają nadanego numeru PESEL – rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość,
f)w przypadku gdy pacjentem jest osoba małoletnia, całkowicie ubezwłasnowolniona lub niezdolna do świadomego wyrażenia zgody – nazwisko i imię (imiona) przedstawiciela ustawowego oraz adres jego miejsca zamieszkania;
2)oznaczenie podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych ze wskazaniem komórki organizacyjnej, w której udzielono świadczeń zdrowotnych;
3)opis stanu zdrowia pacjenta lub udzielonych mu świadczeń zdrowotnych;
4)datę sporządzenia.
2a. Dokumentacja medyczna może zawierać informację o kwocie środków publicznych należnych podmiotowi udzielającemu świadczeń opieki zdrowotnej za udzielenie tych świadczeń pacjentowi, którego dokumentacja dotyczy.
Art. 26. [Udostępnianie dokumentacji medycznej]
2a. W przypadku sporu między osobami bliskimi o udostępnienie dokumentacji medycznej, zgodę na udostępnienie wyraża sąd, o którym mowa w art. 628 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, w postępowaniu nieprocesowym na wniosek osoby bliskiej lub osoby wykonującej zawód medyczny. Osoba wykonująca zawód medyczny może wystąpić z wnioskiem do sądu także w przypadku uzasadnionych wątpliwości, czy osoba występująca o udostępnienie dokumentacji lub sprzeciwiająca się jej udostępnieniu jest osobą bliską.
2b. W przypadku gdy pacjent za życia sprzeciwił się udostępnieniu dokumentacji medycznej, o którym mowa w ust. 2, sąd, o którym mowa w art. 628 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, w postępowaniu nieprocesowym na wniosek osoby bliskiej, może wyrazić zgodę na udostępnienie dokumentacji medycznej i określić zakres jej udostępnienia, jeżeli jest to niezbędne:
1)w celu dochodzenia odszkodowania lub zadośćuczynienia, z tytułu śmierci pacjenta;
2)dla ochrony życia lub zdrowia osoby bliskiej.
2c. W przypadku wystąpienia do sądu z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2a albo 2b, sąd bada:
1)interes uczestników postępowania;
2)rzeczywistą więź osoby bliskiej ze zmarłym pacjentem;
3)wolę zmarłego pacjenta;
4)okoliczności wyrażenia sprzeciwu.
1)podmiotom udzielającym świadczeń zdrowotnych, jeżeli dokumentacja ta jest niezbędna do zapewnienia ciągłości świadczeń zdrowotnych;
2)organom władzy publicznej, w tym Rzecznikowi Praw Pacjenta, Narodowemu Funduszowi Zdrowia, organom samorządu zawodów medycznych oraz konsultantom w ochronie zdrowia, a także Rzecznikowi Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego, w zakresie niezbędnym do wykonywania przez te podmioty ich zadań, w szczególności nadzoru i kontroli;
2a)podmiotom, o których mowa w art. 119 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia kontroli na zlecenie ministra właściwego do spraw zdrowia;
2b)upoważnionym przez podmiot, o którym mowa w art. 121 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, osobom wykonującym zawód medyczny, w zakresie niezbędnym do sprawowania nadzoru nad podmiotem leczniczym niebędącym przedsiębiorcą;
2c)Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji, w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nią zadań określonych w art. 31n ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1510, z późn. zm.);
2d)Agencji Badań Medycznych w zakresie określonym ustawą z dnia 21 lutego 2019 r. o Agencji Badań Medycznych (Dz. U. poz. 447);
3)ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, sądom, w tym sądom dyscyplinarnym, prokuraturom, lekarzom sądowym i rzecznikom odpowiedzialności zawodowej, w związku z prowadzonym postępowaniem;
4)uprawnionym na mocy odrębnych ustaw organom i instytucjom, jeżeli badanie zostało przeprowadzone na ich wniosek;
5)organom rentowym oraz zespołom do spraw orzekania o niepełnosprawności, w związku z prowadzonym przez nie postępowaniem;
6)podmiotom prowadzącym rejestry usług medycznych, w zakresie niezbędnym do prowadzenia rejestrów;
7)zakładom ubezpieczeń, za zgodą pacjenta;
7a)komisjom lekarskim podległym ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, wojskowym komisjom lekarskim oraz komisjom lekarskim Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Agencji Wywiadu, podległym Szefom właściwych Agencji;
8)osobom wykonującym zawód medyczny, w związku z prowadzeniem procedury oceniającej podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych na podstawie przepisów o akredytacji w ochronie zdrowia albo procedury uzyskiwania innych certyfikatów jakości, w zakresie niezbędnym do ich przeprowadzenia;
9)wojewódzkiej komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, o której mowa w art. 67e ust. 1, w zakresie prowadzonego postępowania;
10)spadkobiercom w zakresie prowadzonego postępowania przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, o której mowa w art. 67e ust. 1;
11)osobom wykonującym czynności kontrolne na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia, w zakresie niezbędnym do ich przeprowadzenia;
12)członkom zespołów kontroli zakażeń szpitalnych, o których mowa w art. 14 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2018 r. poz. 151 i 1669), w zakresie niezbędnym do wykonywania ich zadań.
3a. Dokumentacja medyczna podmiotów leczniczych, o których mowa w art. 89 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, instytutów badawczych, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2018 r. poz. 736 i 1669 oraz z 2019 r. poz. 534), i innych podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych uczestniczących w przygotowaniu osób do wykonywania zawodu medycznego i kształceniu osób wykonujących zawód medyczny jest udostępniana tym osobom wyłącznie w zakresie niezbędnym do realizacji celów dydaktycznych.
3b. Osoby, o których mowa w ust. 3a, są obowiązane do zachowania w tajemnicy informacji zawartych w dokumentacji medycznej, także po śmierci pacjenta.
Art. 27. [Sposób udostępnienia dokumentacji medycznej]
1)do wglądu, w tym także do baz danych w zakresie ochrony zdrowia, w miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych, z wyłączeniem medycznych czynności ratunkowych, albo w siedzibie podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych, z zapewnieniem pacjentowi lub innym uprawnionym organom lub podmiotom możliwości sporządzenia notatek lub zdjęć;
2)przez sporządzenie jej wyciągu, odpisu, kopii lub wydruku;
3)przez wydanie oryginału za potwierdzeniem odbioru i z zastrzeżeniem zwrotu po wykorzystaniu, na żądanie organów władzy publicznej albo sądów powszechnych, a także w przypadku gdy zwłoka w wydaniu dokumentacji mogłaby spowodować zagrożenie życia lub zdrowia pacjenta;
4)za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej;
5)na informatycznym nośniku danych.
1)imię (imiona) i nazwisko pacjenta, którego dotyczy dokumentacja medyczna;
2)sposób udostępnienia dokumentacji medycznej;
3)zakres udostępnionej dokumentacji medycznej;
4)imię (imiona) i nazwisko osoby innej niż pacjent, której została udostępniona dokumentacja medyczna, a w przypadkach, o których mowa w art. 26 ust. 3 i 4, także nazwę uprawnionego organu lub podmiotu;
5)imię (imiona) i nazwisko oraz podpis osoby, która udostępniła dokumentację medyczną;
6)datę udostępnienia dokumentacji medycznej.
Art. 28. [Opłata za udostępnienie dokumentacji medycznej]
2a. Opłaty, o której mowa w ust. 1, nie pobiera się w przypadku udostępnienia dokumentacji medycznej:
1)pacjentowi albo jego przedstawicielowi ustawowemu po raz pierwszy w żądanym zakresie i w sposób, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2 i 5 oraz ust. 3;
2)w związku z postępowaniem przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, o której mowa w art. 67e ust. 1.
2b. Opłaty, o której mowa w ust. 1, nie pobiera się w przypadku udostępnienia dokumentacji medycznej Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji oraz Agencji Badań Medycznych.
1)jedną stronę wyciągu albo odpisu dokumentacji medycznej – nie może przekraczać 0,002,
2)jedną stronę kopii albo wydruku dokumentacji medycznej – nie może przekraczać 0,00007,
3)udostępnienie dokumentacji medycznej na informatycznym nośniku danych – nie może przekraczać 0,0004
– przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło ogłoszenie.
Art. 29. [Przechowywanie dokumentacji medycznej]
1)dokumentacji medycznej w przypadku zgonu pacjenta na skutek uszkodzenia ciała lub zatrucia, która jest przechowywana przez okres 30 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpił zgon;
1a)dokumentacji medycznej zawierającej dane niezbędne do monitorowania losów krwi i jej składników, która jest przechowywana przez okres 30 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano ostatniego wpisu;
2)zdjęć rentgenowskich przechowywanych poza dokumentacją medyczną pacjenta, które są przechowywane przez okres 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wykonano zdjęcie;
3)skierowań na badania lub zleceń lekarza, które są przechowywane przez okres:
a)5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym udzielono świadczenia zdrowotnego będącego przedmiotem skierowania lub zlecenia lekarza,
b)2 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wystawiono skierowanie – w przypadku gdy świadczenie zdrowotne nie zostało udzielone z powodu niezgłoszenia się pacjenta w ustalonym terminie, chyba że pacjent odebrał skierowanie;
4)dokumentacji medycznej dotyczącej dzieci do ukończenia 2. roku życia, która jest przechowywana przez okres 22 lat.
Art. 30. [Delegacja ustawowa – rodzaje i zakres dokumentacji medycznej]
Art. 30a. [Przechowywanie i udostępnianie dokumentacji medycznej po zaprzestaniu wykonywania działalności leczniczej]
1)podmiot tworzący albo sprawujący nadzór – w przypadku podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej albo instytutu badawczego, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych;
2)podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych, z którym podmiot zaprzestający wykonywania działalności leczniczej zawarł umowę o przechowywanie dokumentacji medycznej – w przypadku podmiotu leczniczego innego niż określony w pkt 1 oraz praktyki zawodowej w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;
3)właściwa okręgowa izba lekarska albo okręgowa izba pielęgniarek i położnych albo Krajowa Izba Fizjoterapeutów – w przypadku śmierci odpowiednio lekarza albo pielęgniarki lub położnej albo fizjoterapeuty, wykonujących zawód w formie praktyki zawodowej w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.
Rozdział 8
Prawo pacjenta do zgłoszenia sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarza
Art. 31. [Wniesienie sprzeciwu do Komisji Lekarskiej]
Art. 32. [Komisja Lekarska]
2a. Wpisanie lekarza na listę, o której mowa w ust. 2, wymaga uzyskania jego uprzedniej pisemnej zgody.
2b. Lekarz może odmówić udziału w Komisji Lekarskiej z ważnych powodów. Uporczywe uchylanie się od udziału w Komisji Lekarskiej albo od wydania opinii, o której mowa w art. 67i ust. 7, powoduje skreślenie z listy, o której mowa w ust. 2.
3a. Członkom Komisji Lekarskiej przysługuje zwolnienie od pracy w dniu jej posiedzenia, bez zachowania prawa do wynagrodzenia.
Rozdział 9
Prawo pacjenta do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego
Art. 33. [Prawo pacjenta do kontaktu z innymi osobami]
Art. 34. [Prawo do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej; opieka rodzicielska w szpitalu]
Art. 35. [Ponoszenie kosztów realizacji prawa do kontaktu z innymi osobami o prawa do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej]
Rozdział 10
Prawo pacjenta do opieki duszpasterskiej
Art. 36. [Zakres podmiotowy prawa do opieki duszpasterskiej]
Pacjent przebywający w podmiocie leczniczym wykonującym działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej ma prawo do opieki duszpasterskiej.
Art. 37. [Umożliwienie kontaktu z duchownym w razie pogorszenia się stanu zdrowia]
W sytuacji pogorszenia się stanu zdrowia lub zagrożenia życia podmiot, o którym mowa w art. 33 ust. 1, jest obowiązany umożliwić pacjentowi kontakt z duchownym jego wyznania.
Art. 38. [Koszty realizacji prawa do opieki duszpasterskiej]
Podmiot leczniczy ponosi koszty realizacji praw pacjenta, o których mowa w art. 36 i 37, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.
Rozdział 11
Prawo pacjenta do przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie
Art. 39. [Zakres podmiotowy i koszty realizacji prawa do przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie]
Pacjent przebywający w podmiocie leczniczym wykonującym działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej ma prawo do przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie. Koszty realizacji tego prawa ponosi ten podmiot, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.
Art. 40. [Delegacja ustawowa – warunki prowadzenia depozytu]
Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1)zakres spisu przedmiotów oddawanych do depozytu,
2)sposób zabezpieczenia przedmiotów oddanych do depozytu,
3)sposób i warunki prowadzenia i przechowywania księgi depozytów
– uwzględniając zapewnienie właściwej realizacji prawa pacjenta, o którym mowa w art. 39.
Rozdział 12
Rzecznik Praw Pacjenta
Art. 41. [Cel działania Rzecznika Praw Pacjenta]
W celu ochrony praw pacjenta określonych w niniejszej ustawie oraz w przepisach odrębnych ustanawia się Rzecznika Praw Pacjenta, zwanego dalej „Rzecznikiem”.
Art. 42. [Rzecznik Praw Pacjenta jako organ administracji rządowej]
Art. 43. [Kwalifikacje do objęcia stanowiska Rzecznika Praw Pacjenta]
1)posiada co najmniej wykształcenie wyższe i tytuł zawodowy magistra lub inny równorzędny;
2)nie była prawomocnie skazana za przestępstwo popełnione umyślnie;
3)stan jej zdrowia pozwala na prawidłowe sprawowanie funkcji Rzecznika;
4)posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmię prawidłowego sprawowania funkcji Rzecznika.
1)zajmować innego stanowiska, z wyjątkiem stanowiska profesora szkoły wyższej, ani wykonywać innych zajęć zawodowych;
2)należeć do partii politycznej;
3)prowadzić działalności publicznej niedającej się pogodzić z obowiązkami i godnością jego urzędu.
Art. 44. [Nabór na stanowisko Rzecznika Praw Pacjenta]
1)nazwę i adres biura;
2)określenie stanowiska;
3)wymagania związane ze stanowiskiem pracy, wynikające z przepisów prawa;
4)zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5)wskazanie wymaganych dokumentów;
6)termin i miejsce składania dokumentów;
7)informację o metodach i technikach naboru.
1)nazwę i adres biura;
2)określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3)imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż trzech najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4)informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5)uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6)skład zespołu.
1)nazwę i adres biura;
2)określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3)imiona i nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
Art. 45. [Odwołanie Rzecznika Praw Pacjenta]
Rzecznik jest odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów. Rzecznik pełni obowiązki do dnia powołania następcy.
Art. 46. [Zastępcy Rzecznika Praw Pacjenta]
1)posiada co najmniej wykształcenie wyższe;
2)nie była prawomocnie skazana za przestępstwo popełnione umyślnie;
3)stan jej zdrowia pozwala na prawidłowe sprawowanie funkcji zastępcy Rzecznika;
4)posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmię prawidłowego sprawowania funkcji zastępcy Rzecznika.
1)zajmować innego stanowiska, z wyjątkiem stanowiska profesora szkoły wyższej, ani wykonywać innych zajęć zawodowych;
2)należeć do partii politycznej;
3)prowadzić działalności publicznej niedającej się pogodzić z obowiązkami i godnością jego urzędu.
Art. 47. [Zakres działania Rzecznika Praw Pacjenta]
1)prowadzenie postępowań w sprawach praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów;
2)prowadzenie postępowań w trybie art. 50-53;
3)w sprawach cywilnych wykonywanie zadań określonych w art. 55;
3a)ochrona praw pacjentów korzystających ze świadczeń zdrowotnych udzielanych przez szpital psychiatryczny, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1878 oraz z 2019 r. poz. 730);
4)opracowywanie i przedkładanie Radzie Ministrów projektów aktów prawnych dotyczących ochrony praw pacjenta;
5)występowanie do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę aktów prawnych w zakresie ochrony praw pacjenta;
6)opracowywanie i wydawanie publikacji oraz programów edukacyjnych popularyzujących wiedzę o ochronie praw pacjenta;
7)współpraca z organami władzy publicznej w celu zapewnienia pacjentom przestrzegania ich praw, w szczególności z ministrem właściwym do spraw zdrowia;
8)przedstawianie właściwym organom władzy publicznej, organizacjom i instytucjom oraz samorządom zawodów medycznych ocen i wniosków zmierzających do zapewnienia skutecznej ochrony praw pacjenta;
9)współpraca z organizacjami pozarządowymi, społecznymi i zawodowymi, do których celów statutowych należy ochrona praw pacjenta;
9a)współpraca w zakresie przestrzegania praw pacjenta z podmiotami udzielającymi świadczeń zdrowotnych;
10)analiza skarg pacjentów w celu określenia zagrożeń i obszarów w systemie ochrony zdrowia wymagających naprawy;
11)wykonywanie innych zadań określonych w przepisach prawa lub zleconych przez Prezesa Rady Ministrów.
1a. Zadanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3a, Rzecznik realizuje w szczególności przy pomocy Rzeczników Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego, których zadania i zakres działania określa ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego.
Art. 47a. [Przetwarzanie informacji przez Rzecznika Praw Pacjenta]
1)dopuszczeniu przez administratora danych do przetwarzania danych osobowych wyłącznie osób pisemnie do tego upoważnionych;
2)pisemnym zobowiązaniu się osób upoważnionych do przetwarzania danych osobowych do zachowania ich w tajemnicy;
3)regularnym testowaniu i doskonaleniu stosowanych środków technicznych i organizacyjnych.
Art. 48. [Zwrócenie się Rzecznika Praw Pacjenta do Rzecznika Praw Obywatelskich o podjęcie działań]
Rzecznik może zwrócić się do Rzecznika Praw Obywatelskich lub Rzecznika Praw Dziecka o podjęcie działań z zakresu ich kompetencji.
Art. 49. [Łączenie stanowiska Rzecznika Praw Pacjenta z innymi funkcjami]
Rzecznik i zastępcy Rzecznika nie mogą prowadzić działalności niedającej się pogodzić ze sprawowanym urzędem.
Art. 50. [Wszczęcie postępowania wyjaśniającego]
1)oznaczenie wnioskodawcy;
2)oznaczenie pacjenta, którego praw sprawa dotyczy;
3)zwięzły opis stanu faktycznego.
Art. 51. [Analiza wniosku]
Rzecznik po zapoznaniu się ze skierowanym do niego wnioskiem może:
1)podjąć sprawę,
2)poprzestać na wskazaniu wnioskodawcy przysługujących mu lub pacjentowi środków prawnych,
3)przekazać sprawę według właściwości,
4)nie podjąć sprawy
– zawiadamiając o tym wnioskodawcę i pacjenta, którego sprawa dotyczy.
Art. 52. [Podjęcie sprawy]
1)samodzielnie prowadzić postępowanie wyjaśniające;
2)zwrócić się o zbadanie sprawy lub jej części do właściwych organów, w szczególności organów nadzoru, prokuratury, kontroli państwowej, zawodowej lub społecznej, zgodnie z ich kompetencjami.
1)zbadać, nawet bez uprzedzenia, każdą sprawę na miejscu;
1a)żądać złożenia wyjaśnień oraz zapewnienia dostępu do dokumentów, przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych;
2)żądać złożenia wyjaśnień, przedstawienia akt każdej sprawy prowadzonej przez naczelne i centralne organy administracji państwowej, organy administracji rządowej, organy organizacji pozarządowych, społecznych i zawodowych, oraz organy jednostek organizacyjnych posiadających osobowość prawną, a także organy jednostek samorządu terytorialnego i samorządowych jednostek organizacyjnych oraz samorządów zawodów medycznych;
3)żądać przedłożenia informacji o stanie sprawy prowadzonej przez sądy, a także prokuraturę i inne organy ścigania oraz żądać do wglądu w biurze akt sądowych i prokuratorskich oraz akt innych organów ścigania, po zakończeniu postępowania i zapadnięciu rozstrzygnięcia;
4)zlecać sporządzanie ekspertyz i opinii.
Art. 53. [Czynności po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego]
1)wyjaśnić wnioskodawcy i pacjentowi, którego sprawa dotyczy, że nie stwierdził naruszenia praw pacjenta;
2)skierować wystąpienie do podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych, organu, organizacji lub instytucji, w których działalności stwierdził naruszenie praw pacjenta; wystąpienie takie nie może naruszać niezawisłości sędziowskiej;
3)zwrócić się do organu nadrzędnego nad jednostką, o której mowa w pkt 2, z wnioskiem o zastosowanie środków przewidzianych w przepisach prawa.
3a. W przypadku utrzymania w mocy rozstrzygnięcia Rzecznika wydanego po rozpatrzeniu wniosku, o którym mowa w ust. 3, wnioskodawcy przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
Art. 54. [Odpowiednie stosowanie przepisów k.p.a.]
W zakresie nieuregulowanym w art. 49-53 do postępowania prowadzonego przez Rzecznika stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
Art. 55. [Uprawnienia Rzecznika Praw Pacjenta w postępowaniach cywilnych]
W sprawach cywilnych dotyczących naruszenia praw pacjenta, określonych w niniejszej ustawie oraz w przepisach odrębnych, Rzecznik może z urzędu lub na wniosek strony:
1)żądać wszczęcia postępowania,
2)brać udział w toczącym się postępowaniu
– na prawach przysługujących prokuratorowi.
Art. 56. [Rzecznicy Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego]
Rzecznicy Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2017 r. poz. 882) są pracownikami biura i wykonują swoje zadania przy pomocy tego biura.
Art. 57. [Statut biura Rzecznika Praw Pacjenta]
Organizację biura i jego szczegółowy sposób działania określa statut nadany, w drodze zarządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów.
Art. 58. [Roczne sprawozdanie z przestrzegania praw pacjenta]
Rozdział 13
Postępowanie w sprawach praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów
Art. 59.[Charakterystyka i zakaz stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów]
1)bezprawne zorganizowane działania lub zaniechania podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych,
2)stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu zorganizowanie wbrew przepisom o rozwiązywaniu sporów zbiorowych akcji protestacyjnej lub strajku przez organizatora strajku
– mające na celu pozbawienie pacjentów praw lub ograniczenie tych praw, w szczególności podejmowane celem osiągnięcia korzyści majątkowej. Nie jest zbiorowym prawem pacjentów suma praw indywidualnych.
Art. 60. [Strony postępowania w sprawie praktyki naruszającej zbiorowe prawa pacjentów]
Stroną postępowania jest każdy, kto wnosi o wydanie decyzji w sprawie praktyki naruszającej zbiorowe prawa pacjentów lub wobec którego zostało wszczęte postępowanie w sprawie stosowania takiej praktyki. Do wnoszącego o wydanie decyzji w sprawie praktyki naruszającej zbiorowe prawa pacjentów stosuje się przepisy art. 50 ust. 1 i 2.
Art. 61. [Uprawnienie Rzecznika Praw Pacjenta do żądania przedstawienia dokumentów]
1)wskazanie zakresu informacji;
2)wskazanie celu żądania;
3)wskazanie terminu udzielenia informacji;
4)pouczenie o sankcjach za nieudzielenie informacji lub za udzielenie informacji nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd.
Art. 62. [Wszczęcie postępowania w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów]
Rzecznik wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów i zawiadamia o tym strony.
Art. 63. [Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów]
Art. 64. [Wydanie decyzji o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe prawa pacjentów]
Art. 65. [Ostateczność decyzji; stosowanie przepisów k.p.a.]
Decyzje Rzecznika są ostateczne. W zakresie nieuregulowanym w przepisach niniejszego rozdziału i rozdziału 14 do postępowania w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
Art. 66. [Skarga do sądu administracyjnego]
Art. 67. [Roczny termin na wszczęcie sprawy o uznanie praktyki za naruszającą zbiorowe prawa pacjentów]
Nie wszczyna się postępowania w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów, jeżeli od końca roku, w którym zaprzestano ich stosowania, upłynął rok.
Rozdział 13a
Zasady i tryb ustalania odszkodowania i zadośćuczynienia w przypadku zdarzeń medycznych
Art. 67a. [Zakres stosowania przepisów]
1)diagnozy, jeżeli spowodowała ona niewłaściwe leczenie albo opóźniła właściwe leczenie, przyczyniając się do rozwoju choroby,
2)leczenia, w tym wykonania zabiegu operacyjnego,
3)zastosowania produktu leczniczego lub wyrobu medycznego
– zwanego dalej „zdarzeniem medycznym”.
Art. 67b. [Podmioty składające wniosek o ustalenie zdarzenia medycznego]
1)zakażenia, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, o których mowa w art. 67a ust. 1 – pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy mogą wystąpić z wnioskiem o ustalenie zdarzenia medycznego,
2)śmierci, o której mowa w art. 67a ust. 1 – wniosek o ustalenie zdarzenia medycznego mogą złożyć spadkobiercy pacjenta
– zwani dalej „podmiotami składającymi wniosek”.
1)zawiesza się w przypadku toczącego się w związku z tym samym zdarzeniem postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej osoby wykonującej zawód medyczny lub postępowania karnego w sprawie o przestępstwo;
2)nie wszczyna się, a wszczęte umarza w przypadku, gdy w związku z tym samym zdarzeniem prawomocnie osądzono sprawę o odszkodowanie lub zadośćuczynienie pieniężne albo toczy się postępowanie cywilne w tej sprawie.
Art. 67c. [Termin wniesienia i adresat wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego]
1.Wniosek o ustalenie zdarzenia medycznego, zwany dalej „wnioskiem”, wnosi się do wojewódzkiej komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych właściwej ze względu na siedzibę szpitala.
1a. W przypadku gdy wojewódzka komisja do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, do której wpłynął wniosek, jest niewłaściwa, niezwłocznie przekazuje wniosek do właściwej wojewódzkiej komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, zawiadamiając o tym podmiot składający wniosek.
Art. 67d. [Treść i załączniki do wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego]
1)dane pacjenta:
a)imię i nazwisko,
b)datę urodzenia,
c)numer PESEL albo serię i numer dokumentu stwierdzającego tożsamość, jeżeli posiada;
2)imię i nazwisko przedstawiciela ustawowego, jeżeli dotyczy;
3)imiona i nazwiska wszystkich spadkobierców, jeżeli dotyczy;
4)wskazanie, który ze spadkobierców reprezentuje pozostałych w postępowaniu przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, o której mowa w art. 67e ust. 1, jeżeli dotyczy;
5)adres do doręczeń;
6)dane podmiotu leczniczego prowadzącego szpital:
a)firmę,
b)adres siedziby oraz adres szpitala, jeżeli dotyczy;
7)uzasadnienie wniosku zawierające uprawdopodobnienie zdarzenia, którego następstwem było zakażenie, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia albo śmierć pacjenta, o których mowa w art. 67a ust. 1, oraz szkody majątkowej lub niemajątkowej;
8)wskazanie, czy przedmiotem wniosku jest zakażenie, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia albo śmierć pacjenta, o których mowa w art. 67a ust. 1;
9)propozycję wysokości odszkodowania i zadośćuczynienia, nie wyższą niż określona w art. 67k ust. 7.
2.Do wniosku dołącza się:
1)dowody uprawdopodabniające okoliczności wskazane we wniosku;
2)potwierdzenie uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 3;
3)postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku w przypadku, o którym mowa w art. 67b ust. 1 pkt 2, oraz pełnomocnictwo do reprezentowania pozostałych spadkobierców, w przypadku złożenia wniosku przez co najmniej jednego z nich.
Art. 67e. [Wojewódzkie komisje do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych]
1)8 członków posiadających co najmniej wyższe wykształcenie i tytuł magistra lub równorzędny w dziedzinie nauk medycznych, którzy wykonują zawód medyczny przez okres co najmniej 5 lat albo posiadają stopień naukowy doktora w dziedzinie nauk medycznych,
2)8 członków posiadających co najmniej wyższe wykształcenie i tytuł magistra w dziedzinie nauk prawnych, którzy przez okres co najmniej 5 lat byli zatrudnieni na stanowiskach związanych ze stosowaniem lub tworzeniem prawa albo posiadają stopień naukowy doktora w dziedzinie nauk prawnych
– którzy posiadają wiedzę w zakresie praw pacjenta oraz korzystają z pełni praw publicznych.
1)prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
2)prawomocnie ukarana karą z tytułu odpowiedzialności dyscyplinarnej albo zawodowej;
3)wobec której prawomocnie orzeczono środek karny określony w art. 39 pkt 2 lub 2a Kodeksu karnego.
1)14 członków powołuje wojewoda, przy czym:
a)4 członków stanowią osoby powołane spośród kandydatów zgłoszonych przez samorządy zawodowe lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarek i położnych oraz diagnostów laboratoryjnych, mających siedzibę na terenie województwa,
b)4 członków stanowią osoby powołane spośród kandydatów zgłoszonych przez samorząd zawodowy adwokatury oraz samorząd radców prawnych, mających siedzibę na terenie województwa,
c)6 członków stanowią osoby powołane spośród kandydatów zgłoszonych przez organizacje społeczne działające na terenie województwa na rzecz praw pacjenta;
2)po jednym członku powołuje minister właściwy do spraw zdrowia i Rzecznik.
1)złożenia rezygnacji ze stanowiska;
2)choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie powierzonych zadań;
3)zaistnienia okoliczności określonych w art. 67g ust. 1;
4)niezłożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 67g ust. 4;
5)zaistnienia okoliczności określonych w ust. 4;
6)uchylania się od wykonywania obowiązków członka wojewódzkiej komisji albo ich nieprawidłowego wykonywania.
11a. Przewodniczący wojewódzkiej komisji dokonuje oceny wniosku pod względem spełnienia wymogów formalnych.
1)uchwały wojewódzkiej komisji są podejmowane zwykłą większością głosów, chyba że ustawa stanowi inaczej;
2)w przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego;
3)członek wojewódzkiej komisji nie może wstrzymać się od głosu;
4)wojewódzka komisja działa na posiedzeniach, które są protokołowane.
Art. 67f. [Skład orzekający wojewódzkiej komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych]
2a. W przypadku gdy z powodu wyłączenia członków wojewódzkiej komisji, o którym mowa w art. 67g ust. 2 albo w art. 67j ust. 8 zdanie drugie, nie jest możliwe wyznaczenie składu orzekającego, przewodniczący wojewódzkiej komisji, niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni od dnia wpływu wniosku, informuje o tym Rzecznika.
2b. Rzecznik, nie później niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 2a, wskazuje wojewódzką komisję właściwą do rozpatrzenia wniosku, mając na uwadze zapewnienie możliwie dogodnych warunków dojazdu dla uczestników postępowania.
2c. Wojewódzka komisja, do której wpłynął wniosek, przekazuje całość dokumentacji sprawy wojewódzkiej komisji wskazanej przez Rzecznika, niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni od dnia wskazania.
Art. 67g. [Konflikt interesów członka składu orzekającego]
1)właścicielami, osobami zatrudnionymi lub współpracującymi z podmiotem leczniczym prowadzącym szpital lub z ubezpieczycielem, o których mowa w art. 67i ust. 2, oraz członkami organów tego podmiotu lub ubezpieczyciela;
2)członkami organów oraz osobami zatrudnionymi w podmiocie tworzącym w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, jeżeli podmiot ten utworzył podmiot leczniczy niebędący przedsiębiorcą, który prowadzi szpital, o którym mowa w art. 67i ust. 2 pkt 1;
3)posiadaczami akcji lub udziałów przedstawiających więcej niż 10% kapitału zakładowego w spółkach handlowych będących podmiotami leczniczymi prowadzącymi szpital, o którym mowa w art. 67i ust. 2 pkt 1, oraz ubezpieczyciela, o którym mowa w art. 67i ust. 2 pkt 2.
1)jest podmiotem składającym wniosek lub pozostaje z tym podmiotem w takim stosunku prawnym, że wynik postępowania przed wojewódzką komisją ma wpływ na jego prawa i obowiązki;
2)pozostaje z podmiotem składającym wniosek w takim stosunku osobistym, że wywołuje to wątpliwości co do jego bezstronności;
3)podmiotem składającym wniosek jest jego małżonek, krewny lub powinowaty w linii prostej, krewny boczny do czwartego stopnia i powinowaty boczny do drugiego stopnia;
4)podmiot składający wniosek jest związany z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli;
5)był lub jest pełnomocnikiem albo przedstawicielem ustawowym podmiotu składającego wniosek.
Art. 67h. [Wynagrodzenie członków składu orzekającego]
1)wynagrodzenie w wysokości nieprzekraczającej 430 zł za udział w posiedzeniu;
2)zwrot kosztów przejazdu w wysokości i na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy;
3)zwolnienie od pracy w dniu posiedzenia komisji, bez zachowania prawa do wynagrodzenia.
Art. 67i. [Postępowanie przed wojewódzką komisją]
1)kierownika podmiotu leczniczego prowadzącego szpital, z działalnością którego wiąże się wniosek o ustalenie zdarzenia medycznego;
2)ubezpieczyciela, z którym podmiot leczniczy zawarł umowę ubezpieczenia z tytułu zdarzeń medycznych.
1)podmiot składający wniosek;
2)kierownika podmiotu leczniczego prowadzącego szpital, z działalnością którego wiąże się wniosek;
3)osoby, które wykonywały zawód medyczny w podmiocie leczniczym prowadzącym szpital oraz inne osoby, które były w nim zatrudnione lub w inny sposób z nim związane, w okresie, w którym zgodnie z wnioskiem miało miejsce zdarzenie medyczne albo zostały wskazane we wniosku jako osoby, które mogą posiadać informacje istotne dla prowadzonego przed wojewódzką komisją postępowania;
4)ubezpieczyciela, o którym mowa w art. 67i ust. 2 pkt 2.
Wezwanie doręcza się co najmniej na 7 dni przed terminem posiedzenia.
1)żądać dokumentacji prowadzonej przez podmiot leczniczy prowadzący szpital, w tym dokumentacji medycznej;
2)przeprowadzać postępowanie wyjaśniające w podmiocie leczniczym prowadzącym szpital;
3)dokonywać wizytacji pomieszczeń i urządzeń szpitala.
6a. W przypadku nieusprawiedliwionego niestawiennictwa osoby wezwanej na posiedzenie w celu złożenia wyjaśnień, o których mowa w ust. 4, albo zeznań w charakterze świadka, wojewódzka komisja może pominąć dowód z tych wyjaśnień albo zeznań, jeśli miałyby one dotyczyć okoliczności już ustalonych w sposób niebudzący wątpliwości na podstawie innych dowodów.
Art. 67j. [Orzeczenie wojewódzkiej komisji]
1)podmiotowi składającemu wniosek,
2)kierownikowi podmiotu leczniczego prowadzącego szpital oraz ubezpieczycielowi, o których mowa w art. 67i ust. 2
– nie później niż w terminie 7 dni od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 5.
Art. 67k. [Działania ubezpieczyciela po wydaniu orzeczenia przez wojewódzką komisję; wysokość odszkodowania i zadośćuczynienia]
1)otrzymania zawiadomienia określonego w art. 67j ust. 9,
2)doręczenia orzeczenia wojewódzkiej komisji o zdarzeniu medycznym wydanego w wyniku złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy
– przedstawia podmiotowi składającemu wniosek propozycję odszkodowania i zadośćuczynienia. Propozycja nie może być wyższa niż maksymalna wysokość odszkodowania i zadośćuczynienia określona w ust. 7.
1)zakażenia, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pacjenta – wynosi 100 000 zł;
2)śmierci pacjenta – wynosi 300 000 zł.
10.Przepisy ust. 1-9 oraz przepisy wydane na podstawie ust. 11, w zakresie w jakim dotyczą ubezpieczyciela, stosuje się do podmiotu leczniczego prowadzącego szpital, w przypadku:
1)wyczerpania sumy ubezpieczenia w odniesieniu do wszystkich zdarzeń medycznych w szpitalu, których skutki są objęte umową ubezpieczenia, o której mowa w art. 67i ust. 2 pkt 2, albo niezawarcia tej umowy.
2)(uchylony).
Art. 67l. [Wycofanie wniosku; umorzenie postępowania; koszty postępowania]
1)określonym w ust. 1;
2)śmierci podmiotu składającego wniosek;
3)cofnięcia pełnomocnictwa, o którym mowa w art. 67d ust. 2 pkt 3.
1)podmiot składający wniosek – w przypadku orzeczenia o braku zdarzenia medycznego;
2)podmiot leczniczy prowadzący szpital – w przypadku orzeczenia o zdarzeniu medycznym;
3)ubezpieczyciel – w przypadku, o którym mowa w art. 67k ust. 3.
1)opłata, o której mowa w art. 67d ust. 3;
2)zwrot kosztów podróży i noclegu oraz utraconych zarobków lub dochodów osób wezwanych przez wojewódzką komisję;
3)wynagrodzenie za sporządzenie opinii.
Wpływy z kosztów stanowią dochód budżetu państwa.
Art. 67m. [Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczenia wojewódzkiej komisji]
1)bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w art. 67j ust. 7,
2)otrzymania orzeczenia wydanego w wyniku wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, o którym mowa w art. 67j ust. 8
– wnieść skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczenia wojewódzkiej komisji. Skargę można oprzeć wyłącznie na naruszeniu przepisów dotyczących postępowania przed wojewódzką komisją.
Art. 67n.[Przechowywanie oświadczeń o braku konfliktu interesów, protokołów oraz orzeczeń]
1.Oświadczenia o braku konfliktu interesów, protokoły oraz orzeczenia wraz z uzasadnieniem są przechowywane przez właściwego wojewodę przez okres 10 lat, z wyłączeniem dokumentacji medycznej zgromadzonej w postępowaniu, która po zakończeniu postępowania jest zwracana podmiotowi składającemu wniosek na jego żądanie albo niszczona w sposób uniemożliwiający identyfikację pacjenta, którego dotyczyła.
Art. 67o. [Stosowanie przepisów k.p.c.]
W zakresie nieuregulowanym przepisami art. 67a-67m do postępowania przed wojewódzką komisją stosuje się odpowiednio przepisy art. 50, 51, 531, 102, 131, 133-143, 150, 156, 157-158, 162, 164-172, 173-174, art. 180 § 1 pkt 1 i 3, art. 181 pkt 2, art. 206 § 1, art. 207 § 1, art. 210-213, 216, 217, 224, 225, 227-237, 240-242, 244-257, 258-273, 277, 280-289, 299-300, 316, 350, 353, 4245 i 4248-42412 Kodeksu postępowania cywilnego.
Art. 67p. [Informacje przekazywane ministrowi i Rzecznikowi przez wojewodę]
Wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia oraz Rzecznikowi, na koniec każdego kwartału oraz na każde żądanie tych organów, informacje dotyczące liczby:
1)wniosków, które wpłynęły do wojewódzkiej komisji, w tym wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy oraz skarg o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczenia wojewódzkiej komisji;
2)wniosków, które zostały pozostawione bez rozpoznania na podstawie art. 67d ust. 5;
3)wniosków, które stanowią lub będą stanowiły przedmiot prac wojewódzkiej komisji, ze wskazaniem przedmiotu wniosku, wnioskowanej kwoty odszkodowania lub zadośćuczynienia;
4)zakończonych postępowań ze wskazaniem rodzaju wydanego orzeczenia;
5)postanowień o zasięgnięciu opinii, o której mowa w art. 67i ust. 7, wraz z podaniem specjalizacji lekarza wydającego opinię;
6)posiedzeń komisji ze wskazaniem liczby tych, które miały charakter organizacyjny.
Rozdział 14
Kary pieniężne
Art. 68. [Kara pieniężna za niepodjęcia określonych działań niezbędnych do usunięcia skutków naruszenia zbiorowych praw pacjenta]
Rzecznik nakłada na podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych albo organizatora strajku, w drodze decyzji, karę pieniężną do wysokości 500 000 złotych w przypadku niepodjęcia działań określonych w decyzji, o której mowa w art. 64 ust. 1, w terminie w niej wskazanym.
Art. 69. [Kara pieniężna za nieprzekazanie informacji Rzecznikowi Praw Pacjenta]
W przypadku nieprzekazania na żądanie Rzecznika dokumentów oraz informacji, o których mowa w art. 61, Rzecznik nakłada, w drodze decyzji, na podmiot, do którego skierowano żądanie, karę pieniężną do wysokości 50 000 złotych.
Art. 69a. [Niedopełnienie obowiązków dotyczących postępowania z dokumentacją medyczną po zaprzestaniu wykonywania działalności leczniczej]
3a. W przypadku praktyk zawodowych fizjoterapeutów uchwałę w sprawie nałożenia kary pieniężnej podejmuje Krajowa Rada Fizjoterapeutów.
Art. 70. [Ustalenie wysokości kary pieniężnej]
Przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych, o których mowa w art. 68 i 69, należy uwzględnić w szczególności okres, stopień oraz okoliczności naruszenia przepisów ustawy, a także uprzednie naruszenie przepisów ustawy.
Art. 71. [Przeznaczenie środków z kar pieniężnych; ściągnięcie kary pieniężnej]
1a. Środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych, o których mowa w art. 69a, stanowią:
1)dochód budżetu państwa – w przypadku podmiotów leczniczych;
2)przychód właściwej okręgowej izby lekarskiej – w przypadku praktyk zawodowych lekarzy;
3)przychód właściwej okręgowej izby pielęgniarek i położnych – w przypadku praktyk zawodowych pielęgniarek.
Rozdział 15
Przepis końcowy
Art. 72. [Wejście w życie ustawy]
Ustawa wchodzi w życie w terminie określonym w ustawie – Przepisy wprowadzające ustawę o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, ustawę o akredytacji w ochronie zdrowia oraz ustawę o konsultantach w ochronie zdrowia.
1 Art. 34 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U.2019.1128) zmieniającej nin. ustawę z dniem 3 lipca 2019 r.
2 Art. 34 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U.2019.1128) zmieniającej nin. ustawę z dniem 3 lipca 2019 r.
3 Art. 35 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U.2019.1128) zmieniającej nin. ustawę z dniem 3 lipca 2019 r.
4 Art. 35 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U.2019.1128) zmieniającej nin. ustawę z dniem 3 lipca 2019 r.
[1]/ ostatnia uwzględniona zmiana Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1792.
[2] / ostatnia uwzględniona zmiana Dz. U. z 2019 r. poz. 730.
[3] / ostatnia uwzględniona zmiana Dz. U. z 2019 r. poz. 730
[4] / ostatnia uwzględniona zmiana Dz. U. z 2019 r. poz. 730
[5] /ostatnia uwzględniona zmiana Dz. U. poz. 577
[6] / ostatnia uwzględniona zmiana Dz. U. z 2019 r. poz. 730